چه کسانی سخنرانی رئیس مجلس را بر هم زدند ؟ ! این بار نوبت لاریجانی !

 علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در هنگام سخنرانی در حرم حضرت معصومه (س) با شعارهایی مواجه شد. گروهی که ظاهراً پیشتر سازماندهی شده بودند (که در ابتدا نهایتاً 20 نفر بودند و کم کم به تعداد آن ها، گروههایی از بیرون افزوده شد) ، در حمایت از احمدی نژاد شعارهای تندی سردادند و به سوی لاریجانی، کفش و مهر نماز پرتاب کردند!

نکته تاسف بار اتفاق امروز ، بروز آن توسط جریانهای به ظاهر مدعی دفاع از ارزش ها در حرم حضرت معصومه (س) و در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی است. جریانهایی که دیر زمانی است تنها ظاهر به قول می آرایند و عملشان چندان سنخیتی با آن ندارد. باید با دقت به رفتار انها توجه کرد و اقدامات آنها را مورد بررسی قرار داد:

اول: اتفاق امروز قم، بدون شک اقدامی هماهنگ و طراحی شده از قبل بود و با شیوه عملکرد برخی مجریانش شاید بتوان آن را ادامه ی اقدامات خودجوش! استقبال کنندگان از برخی اعضای کاروان مصر ارزیابی کرد. 

گروهی که تهدیدهای گاه و بیگاه آنها در فضای موجود کشور هدفگذاری ندارد، مگر فرافکنی معضلات، فرار از بی تدبیری ها و تداوم روش های نادرست گذشته. شاید هم ادامه بحرانهایی از این دست در جهت منحرف کردن توجهات مردم از مشکلات اقتصادی برای اندک زمانی هم که شده غنیمت باشد.در حالیکه آنچه باید مورد توجه قرار گیرد رفع مشکلات مردم است و نه ایجاد تنش و دعواهای بی ارزش. 

مجری این رفتار ها هم مجموعه ای است که نشانی از ولایتمداری در عمل آنها دیده نمی شود. مگر رهبر معظم انقلاب تعبیر بداخلاقی را برای ادامه این روش ها مطرح نکردند ، مگر همگان را از دامن زدن به چنین بحث هایی منع نفرمودند؟ 

مگر ایشان نفرمودند: « اختلافات مضر است. هم اختلافات بین مسئولین مضر است؛ هم بدتر از آن، کشاندن اختلاف میان مردم مضر است .... اختلاف نظر نباید به اختلاف در عمل و اختلاف در برخوردهاى گوناگون، به اختلاف علنى، به گریبانگیرى، به مچگیرى در مقابل چشم مردم منتهى شود... اختلافات را نباید علنى کرد؛ اختلافات را نباید به مردم کشاند؛ احساسات مردم را نباید در جهت ایجاد اختلاف تحریک کرد.»  

مگر ایشان "بکار گرفتن احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف" «خیانت» به کشور ندانسته اند؟ پس چرا بعضی هنوز بر تداوم این شیوه ها که مخالفت صریح با بیانات معظم له دارد ، اصرار می ورزند؟  

متاسفانه چنین افرادی به اندک شهد شیرینی دنیایی دلخوش کرده اند ، غافل از آنکه به کندویی افتاده بر پشتِ مار مشغول گشته اند و دیری نمی پاید که شاخ جهالتشان بگسلد و آن لذت حقیر به جهت حجاب تاریکی که مقابل نور عقل برافراشته اند ، به ورطه ی ناکامی شان می کشاند. 

البته زمانی که افراد حالتی را به دروغ در خود ظاهر کنند و خود را بدان آراسته نمایند ، چون در باطن از آن بی خبرند ، اینگونه تُرّهاتشان آشکار می گردد ، چه صفت منافقان به خود گرفته اند. 

به واقع، آیا این روا بود که در بهار پیروزی انقلاب ، زمستان اخلاق را مشاهده کنیم؟ 

دوم: متانت ، ولایتمداری و پیروی از راه امام (ره) و رهبری در سخنان علی لاریجانی در روز 15 بهمن ، چنان بر گروهی سنگین آمده که بجای آنکه رفتار غلط خود را اصلاح کنند ، بدون در نظر گرفتن مصالح عالیه نظام ، چنان نسبت به حفظ موقعیت خود حریص شده اند که فیض ولایتمداری را نیز از دست می دهند.  "وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا قُلْ مَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ مِّنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ وَاللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ "  

سوم: از نتایج خود بینی ، عیب دیگران گفتن و طعنه بر آنان زدن و غافل ماندن از عیب خود است . جماعتی که به عیب یکدیگر دانا شوند و از عیب خود نابینا ، راه گم کنند و فتنه آشکار. لذا عزت از دست داده و به مذلت رذیله تکبر آراسته! می شوند. 

همین صفت رذیله ، آتش غضب را در وجود آدمی مشتعل می کند و اخلاص را در عمل از بین می برد و ریا را که عمل به غرض است گسترش می دهد. 

چهارم: برای برخی دامن زدن به التهاب در جامعه رمز ماندگاری است. گروههایی هم که منتسب به آنها هستند در مقابل مخالفان از هیچ تدبیری بهره نمی گیرند مگر فحش و یا برخورد فیزیکی . گروههایی که نه خودشان نه بقولی بزرگ ترهایشان هم عقبه تفکری مشخصی ندارند. اینانی که امروز در سالروز پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، اقدامی چنین غیراخلاقی و موهن مرتکب شده و حرمت چنین روزی را نگه نداشتند ، پیشتر در سالروز رحلت حضرت امام (ره) نیز هنر خود را نمایش گذاردند، اما به واقع گروهی که اصلی ترین روزها و یادگارهای امام و انقلاب را به رسمیت نمی شناسند و ارزشی برای آنان قائل نیست، چگونه می تواند داعیه همه ی این ارزش ها را داشته باشد؟
این افراد می دانند با روشهایی که پیش گرفته اند، چه خوراک تبلیغاتی ای برای رسانه های خارجی فراهم می کنند؟ 


پنجم: در ادامه پروژه انتخاباتی دولتی ها که نخستینش، استقبال تصنعی از کاروان مصر بود و پسینش، همین اقدام ناشایست ، اما نمی توان از سخنان اخیر آقای احمدی نژاد نیز به سادگی گذشت. ایشان در انتهای سخنان خود، با به کار بردن شعار انتخاباتی جناب مشایی (که از او به عنوان کاندیدای دولت یاد می شود) ، بصورت واضح دولت را (برخلاف وعده ی سابق جناب رییس جمهور) در مسیر ناصواب انتخابات و معرفی گزینه اش قرار داد، آنهم گزینه ای جنجالی که می تواند آتش اختلافات و تنازعات جناحی را صدافزون کرده و فضا را بیش از پیش، غبارآلود ... پروژه ای که علی الظاهر ، عامدانه و حساب شده از سوی دولت کلید خورده ، هر چند نگارنده معتقد است این رفتارها چیزی نیست جز ساختن خانه ای بر روی آب! 

 اما سخن پایانی با این جریانات عمدتاً بی ریشه ( که بر شاخه نشسته و بن می برند) ؛ دریای عزت انقلاب ، موج های زودگذری از این دست را به سرعت در خود هضم می کند ، لذا از نتایج عاقبت عمل امروز خود نباید غافل شوند. 

"وما توفیقی الا بالله علیه توکلت و الیه انیب"