فریده لاشایی درگذشت
فریده لاشایی - نقاش برجستهی ایرانی - در سن 68 سالگی از دنیا رفت.
به گزارش ایسنا، فریده لاشایی متولد سال 1323 بود و امروز (یکشنبه، ششم اسفندماه) پس از مدتها مبارزه با بیماری سرطان درگذشت.او در شهر رشت متولد شد و سبک نقاشی اکسپرسیونیزم انتزاعی را در نقاشی دنبال کرد. لاشایی در طول سالها فعالیتش در عرصهی هنر، علاوه بر نقاشی به ترجمه و نویسندگی نیز گرایش داشت و از جمله آثار او میتوان به رمان «شال با مو» اشاره کرد.لاشایی دوران کودکی خود را در شمال ایران سپری کرد. پدرش فرماندار لنگرود بود و او تحت تأثیر قیام میرزاکوچکخان جنگلی رمان «شال با مو» را به تصویر کشید.او نقاشی را در آکادمی هنرهای مدرن اتریش (وین) آموخت و قبل از تحصیل نزد جعفر پتگر، این هنر را فرا گرفته بود. این هنرمند در کنار بابک اطمینانی و نصرتالله مسلمیان، از نقاشان مطرح سبک اکسپرسیونیزم انتزاعی محسوب میشود و برخی منتقدان، او را جزو نقاشان مطرح سه دههی اخیر ایران میدانند.
لاشایی در طول سالهای فعالیت هنریاش، بیش از 30 نمایشگاه انفرادی و گروهی در داخل و خارج از ایران برگزار کرد و از موسسان گروه «دنا» بود.
آخرین نمایشگاه فریده لاشایی هفتهی پیش در یک گالری در دبی برپا شد.
فریده لاشایی مدتها بهدلیل بیماری سرطان تحت معالجه بود و در این اواخر برای درمان و ادامهی معالجه به میلان (ایتالیا) رفته بود.
دیدگاه برخی صاحب نظران در روزنامه اعتماد امروز گیرامون این نقاش فقید را می خوانید :
حسرت تمام رنگهاي دنيا بر بوم او |
|
معصومه مظفري چه ميتوان گفت در سوگ فريده لاشايي، هنرمندي كه در اوج پختگي هنرش زماني كه ميتوانست همچنان خلاقانه بيافريند جانش تاب درد جسمش را نياورد. هنرمندي كه در بستر درد حسرت همه آن بومهايي را ميخورد كه ميخواست بر آنها نقش زند. حسرت تمام رنگهاي دنيا را ميخورد. حسرت تمام جستوجوها، يافتنها، آفريدنها را ميخورد؛ حسرتي كه روزهاي آخرين را برايش سخت تلخ كرده بود. چه ميتوان گفت در سوگ انساني هنرمند كه حضور داشتن را در كار و كار و كار ميديد.اينك ماييم و حسرت تمام آثاري كه او ديگر خلق نميكند، حسرت تمام رنگهاي دنيا بر بومهاي او. |
|
|
|
|
|
فريده پر از زندگي و اميد بود |
|
مريم زندي فريده پر از زندگي و اميد بود و بسيار قوي. قسمتي از خاطرات ايامي بسيار خوب. مدتي خيلي دوست و نزديك بوديم ولي اوضاع و شرايط مريضي او بينمان فاصله انداخت چون بايد براي درمان به خارج ميرفت. گاهي زود به زود، گاهي دير به دير همديگر را ميديديم ولي ارتباطمان هميشه برقرار بود. آدمي استثنايي بود، بسيار اميدوار، قوي و پر از زندگي. از آنجا كه 20 سال بيماري را با خودش كشيد، ميتوان فهميد كه چقدر قوي بود. هر چند در شرايطي هستيم كه كسان زيادي را از اطرافيانمان از دست ميدهيم ولي مرگ عدهيي به خاطر نزديكيشان واقعا غير قابل باور است. من واقعا خيلي خيلي غمگين شدم. همين چند روز پيش، يكي دو روز قبل از اينكه به بيمارستان برود يكي از دوستان مشترك براي احوالپرسي به منزلاش زنگ زده بود، نگران كه چگونه پاسخ خواهد داد و به انتظار اينكه نكند مجبور شود احوالاش را از پرستارش بپرسد. ولي خودش پاسخ داده بود و با روحيهيي بالا، مشتاقانه با او صحبت كرده بود: كه كي همديگر را ببينند. حيف، هم براي هنر و هم براي دوستاناش. |
|
|
|
|
|
|
|
بهرام دبيري از شنيدن خبر درگذشت فريده لاشايي متاسف شدم. فريده لاشايي طراحي روي چيني را در آلمان آموخته بود و به مدت دو سال براي كارخانه رايدل آلمان كار كرد و بعد كه به ايران برگشت همان كارها را با اندكي تغييرات، با همان نشانهها و شيوه رنگگذاري به روي بوم آورد. آنهايي كه با كار و سليقه من آشنا هستند ميدانند كه كارهايش سليقه من نبود و هيچوقت نتوانستم با كارهايش ارتباط برقرار كنم ولي در 25 سالي كه ميشناختمش، او را زني دلنشين، مهربان و فرهيخته يافتم كه با عوالم هنرمند بودن كاملا بهرهمند بود. شنيدن خبر درگذشتش مرا شديدا متالم كرد. |
نیــــــــک نیــــــــــــــــــــوز...
ما را در سایت نیــــــــک نیــــــــــــــــــــوز دنبال می کنید
برچسب : فرهنگ و هنر ,نقاشی , نویسنده : سردبیر نیک نیوز nick بازدید : 409 تاريخ : دوشنبه 7 اسفند 1391 ساعت: 5:04