یاداشت بهاره رهنما در اعتماد : ديكتاتوري مجازي!

|بهاره رهنما ‏ |

بازيگر

بيش از 10 سال است كه در حوزه وب و فضاي مجازي فعال هستم. البته اين فعاليت به دليل حرفه بازيگري نيست، بيشتر براي كارهايم در حوزه داستان‌نويسي و روزنامه‌نگاري است. بازيگرها ترجيح مي‌دهند به دليل ناهنجاري‌هاي فضاي مجازي از آن پرهيز كنند. حق هم دارند. اوايلي كه وارد فضاي مجازي شدم فكر مي‌كردم جاي خوبي براي تمرين دموكراسي است، متاسفانه اين‌گونه نبود. مشكلاتي كه به دليل اضطراب برايم به وجود آمده به دليل حضورم در فضاي مجازي بود و در اين سال‌ها شديدتر هم شده است. وبلاگ فعالي داشتم و هميشه كامنت‌ها را پاسخ مي‌دادم و به ويژه به توهين به همكارانم حساس بودم و از آنها دفاع مي‌كردم. ولي عبث بود و در نهايت ناگزير بخش كامنت‌هايم را غيرفعال كردم. در شبكه‌هاي اجتماعي مجازي هم اوضاع بهتر نيست. من اوايل به نيت معرفي كارهايم از اين فضا استقبال كردم در صورتي كه ادامه حضور در اين فضا باعث بروز مشكلات مشابهي شد. سرك كشيدن در مسائل شخصي آدم‌ها، افشا كردن مسائل شخصي و. . . . همه از معضلات شبكه‌هاي اجتماعي است. من طرفدار اين فضا بودم اما هر چه زمان بيشتري گذشت، متوجه شدم چقدر ترسناك و غيرقابل كنترل است. و اين فضا مرا كه روزي براي تمرين دموكراسي به استقبالش آمدم تبديل به ديكتاتور كرده است. و ناگزيرم براي جلوگيري از مشكلات حادتر با مسائل كوچك‌تر هم برخورد كنم.