یک حقوقدان و وکیل دادگستری : بازداشتگاه های بسیاری مانند کهریزک دیده ام .

 علیزاده طباطبایی از وجود ده ها کهریزک در ایران خبر داد

قبل از سال 88 مسولان از کهریزک خبر داشتند

در کهریزک واقعاً رفتارها غیرانسانی بود. همه می‌دانستند از رئیس قوه‌قضاییه تا افراد عادی. سر قضیه انتخابات، یک عده‌ای را در خیابان می‌گیرند. دانشجو و یا افراد عادی بودند. آنها را به کهریزک می‌برند. آن ماموری که در کهریزک است او با اراذل و اوباش یک روشی داشته و روش او مورد تایید همه بوده و هیچ‌کس هم بر او خرده نگرفته و برای آن روش جایزه و پاداش و ترفیع هم گرفته است. حالا این دانشجو را در اختیار این آدم می‌گذارند. و او هم فکر می‌کند که این دانشجو، همان اراذل و اوباش است و همان برخورد را می‌کند و واقعاً شهادت پسر آقای روح‌الامینی یکی از الطاف خفیه‌ای بود که باعث شد تا اندازه‌ای کهریزک‌ها محدود شود ولی باز این مشکل هست و از قبل هم بوده است .

این بخشی از سخنان محمود علیزاده طباطبایی است، حقوقدان و وکیل دادگستری که می گوید دهها  کهریزک  در سراسر کشور دیده است.

او که نماینده سید محمد خاتمی در ستاد مبارزه با مواد مخدر بوده توضیح میدهد: ده‌ها کهریزک در سراسر کشور دیدم و واقعاً خون دل خوردم و مکتوب گزارش کردم. یک‌بار برای بازرسی به کرمان رفتم. بازداشتگاهی را دیدم که روباز بود و در واقع افراد را زیر آفتاب نگه می‌داشتند. وقتی ما آمدیم متهمان شروع کردند به فریاد زدن که بگویید به ما آب بدهند! که من خیلی متاثر شدم. گفتم: اینها کی هستند گفتند: کسانی هستند که ما از خیابان‌ها جمع می‌کنیم، چه بسا بی‌گناه باشند. حالا مثلاً طرف رنگ پریده بوده و اینها فکر می‌کنند که معتاد است. دو سه روز در چنین وضعیت ناگواری این جا باید بماند تا رسیدگی کرده تا تکلیفی برایشان روشن شود! گفتم چرا به این‌ها آب نمی‌دهید؟ گفتند: نمی‌توانیم به آنها آب بدهیم گفتم: چرا؟ گفتند: دستشویی نداریم! 700 نفر را در بازداشتگاه روباز در گرمای کرمان نگه داشته و آب هم به آنها نمی‌دهند!

آقای علیزاده طباطبایی در مصاحبه با وب سایت قانون ازوجود دیدگاهی درمیان مسولان سخن می گوید که براساس این دیدگاه با قانون نمی توان مملکت را اداره کرد یک دیدگاهی متاسفانه از اول انقلاب وجود داشت و هنوز هم آن دیدگاه وجود دارد و آن این‌که با قانون نمی‌شود مملکت را اداره کرد و متاسفانه این دیدگاه یک اعتقاد است.

این حقوقدان که پس از انتخابات جنجال برانگیز 22 خرداد 88، وکالت بسیاری از بازداشت شدگان را برعهده داشته، به نقل از مبشری، رئیس سابق دادگاه انقلاب می گوید: یک روز قبل از سال 88 یکی از قضات تماس با من گرفت و گفت که آقای مبشری به دفتر بیا، من با شما کار دارم. من هم رفتم. دیدیم 30-20 نفر را به پاهای‌شان زنجیر بستند و بعضا با دمپایی و برخی هم دمپایی ندارند. با یک پیراهن و یک شلوار اینها را از کهریزک آورده بودند تا تفهیم اتهام کنند و برگردانند. ایشان در ادامه می‌گفت: ‌من در آنجا گفتم روابط عمومی‌آمد و فیلمبرداری کرد و فیلم را خدمت آقای شاهرودی بردم و گفتم: آقای شاهرودی بالاخره اینها انسان‌اند، باید حق و حقوق انسانی اینها درنظر گرفته شود. در کهریزک واقعاً رفتارها غیرانسانی بود. همه می‌دانستند از رئیس قوه‌قضاییه تا افراد عادی. جوان متأهلی را به دلیل تصادف رانندگی به کهریزک برده بودند، در آنجا کاری با او کرده بودند که دچار افسردگی شده بود وسال‌ها تحت روان درمانی بود.

سخنان آقای علیزاده طباطبایی درباره اطلاع مسولان قضایی از شرایط بازداشتگاه کهریزک در حالی صورت می گیرد که افشاگران این بازداشت گاه در زندان به سر می برند. مهدی محمودیان، روزنامه نگار و یکی از افشاگران فجایع بازداشت گاه کهریزک است که از 25 شهریور شهریور 88 بازداشت و به 5 سال حبس تعزیری محکوم شده است.

همزمان اما آمران بازداشتگاه کهریزک در مسندهای دولتی تکیه زده اند و مسولان نیروی انتظامی که بازداشتگاه کهریزک زیر نظر آنها راه اندازی و اداره می شد هم هرگز مورد سوال قرار نگرفتند.

 علیرغم پی گیری ها و درخواست های متعدد خانواده های قربانیان این بازداشتگاه تاکنون دادگاهی برای رسیدگی به اتهامات آمران پرونده کهریزک تشکیل نشده است.