در عرف سياسي سوال از رييس‌جمهور اهرمي است كه در دست نمايندگان پارلمان قرار دارد تا هر زمان كه احساس كنند بايد رييس دولت را متوجه جدي بودن اخطارها و هشدارهايشان كنند آن را مطرح و براي جمع كردن امضاي نمايندگان اقدام مي‌كنند تا رييس‌جمهور را به مجلس بكشانند و او را وادار به پاسخگويي در برابر سوالات نمايندگان ملت كنند. اما نحوه سياست‌ورزي محمود احمدي‌نژاد در طول ساليان گذشته بسياري از معادلات، قواعد و بديهيات عرف سياست را در ايران تغيير داده كه از آن‌جمله همين مساله سوال از رييس‌جمهور است. چنانچه به نظر مي‌رسد الان بيش از اينكه احمدي‌نژاد نگران قرار گرفتن در برابر نمايندگان ملت در پارلمان باشد، اين مجلس شوراي اسلامي است كه در اجرايي كردن طرح سوال از رييس‌جمهور ترديد و حتي نوعي واهمه از رويارويي با احمدي‌نژاد را دارد. به بيان ديگر مجلس نگران است كه نكند آغاز‌كننده بازي‌اي باشد كه سرانجام آن به دست حريفش رقم بخورد. نگاهي به اظهارات و سخنان برخي نمايندگان مجلس از سويي و همچنين اظهارنظرهاي احمدي‌نژاد در اين خصوص از سوي ديگر به خوبي نمايانگر چنين فضايي است. همين چند روز پيش بود كه روح‌الله حسينيان درباره نامه‌نگاري سران قواي قضاييه و مجريه تاكيد كرده بود كه «نبايد احمدي‌نژاد را عصباني كرد». او در بخش ديگري از همان اظهارات نظر منفي‌اش را درباره سوال از رييس‌جمهور اعلام و حتي با تاكيد بر اينكه «مگر ما، دفعه پيش كه آقاي احمدي‌نژاد به مجلس آمد و مورد سوال قرار گرفت چه نتيجه‌يي گرفتيم؟» به نوعي بر نتيجه عكس طرح سوال از رييس‌جمهور يا دست كم بي‌حاصل بودن آن تاكيد كرد. انتشار اخبار ضد و نقيض درباره وصول شدن طرح سوال از رييس‌جمهور يا از دستور كار خارج شدن آن از جمله مهم‌ترين نشانه‌هاي ترديد و حتي نگراني نمايندگان مجلس از قرار گرفتن احمدي‌نژاد پشت ميكروفن ساختمان بهارستان است.

روز گذشته هم يكي از اعضاي شوراي مركزي فراكسيون اصولگرايان مجلس در گفت‌وگو با يكي از خبرگزاري‌ها به بيان واضح‌تر نگراني مجلس از حضور احمدي‌نژاد و قرار گرفتن وي پشت تريبون قوه مقننه پرداخت و از احتمال به وجود آمدن مسائل جديد در فضاي سياسي كشور در صورت سوال از رييس‌جمهور خبر داد؛ «در صورت طرح سوال از رييس‌جمهور در صحن علني مجلس شوراي اسلامي احمدي‌نژاد مسائل جديدي را در فضاي سياسي كشور مطرح خواهد كرد و نمايندگان پاسخ خواهند داد و اين فضا با فضاي مورد نظر رهبر معظم انقلاب مبني بر تعامل و همدلي تطابق ندارد.» حسين علي حاجي دليگاني همچنين به جلسه مشترك هيات رييسه فراكسيون اصولگرايان مجلس با رييس‌جمهور اشاره كرد و گفت احمدي‌نژاد از حضور در صحن علني مجلس ناراحت و نگران نبوده و حتي آن را براي خود به مثابه فرصتي مي‌دانسته تا «نگفته»هايي را بيان كند. به نظر مي‌رسد فراكسيون اصولگرايان مجلس با محوريت و رياست غلامعلي حدادعادل درصدد هستند تا احمدي‌نژاد را از اين «فرصت» محروم كنند و سعي دارند نمايندگان ملت را از رويارويي با رييس دولت منصرف كنند. عضو فراكسيون اصولگرايان مجلس همچنين گفت كه در جلسه مشترك‌شان با احمدي‌نژاد برخي نمايندگان به بيان انتقادات خود نسبت به رييس‌جمهور پرداخته‌اند كه مورد استقبال وي قرار گرفته و حتي برخي از ايرادات را پذيرفته است. حجت‌الاسلام احمد سالك از اعضاي هيات رييسه فراكسيون اصولگرايان مجلس و سخنگوي سابق جامعه روحانيت مبارز نيز هفته گذشته با اشاره به ديدار برخي اعضاي اين فراكسيون با احمدي‌نژاد گفته بود: «اين جلسه در راستاي ايجاد همدلي بيشتر ميان مجلس و دولت و در راستاي تحقق منويات مقام معظم رهبري برگزار شد، رييس‌جمهور نيز در اين نشست با روي گشاده از انتقادها استقبال و در برخي موارد نيز انتقاد‌ها را پذيرفت. علاوه بر اين مقرر شد جلسات نمايندگان فراكسيون اصولگرايان با رييس‌جمهور به صورت مستمر ادامه داشته باشد.» در اين صورت مشخص نيست پس چرا اين نمايندگان مجلس درصدد ممانعت از وصول طرح سوال از رييس‌جمهور هستند و چرا آنها نمي‌خواهند فضاي صميمي و منطقي‌اي كه در جلسه با رييس‌جمهور از آن ياد مي‌كنند را در صحن علني مجلس هم شاهد باشند. حاجي‌دليگاني همچنين با اشاره به رايزني‌هاي حداد عادل و اعضاي فراكسيون اصولگرايان در صحن مجلس براي پس گرفتن امضاهاي طرح سوال از رييس‌جمهور گفت: «با رايزني‌ها 40 نفر از طراحان سوال امضاي خود را پس گرفتند و از راي خود برگشتند.» معاون پارلماني رييس‌جمهور هم هفته گذشته درباره پس گرفتن امضاهاي نمايندگان مجلس در اظهارنظري مشابه دليگاني گفته بود: «40 نفر از امضاكنندگان طرح سوال از رييس‌جمهور انصراف داده‌اند و اين طرح بايد از دستور كار مجلس خارج شود.» منصرف كردن نمايندگان مجلس از حضور رييس‌جمهور در پارلمان ظاهرا اين روزها اصلي‌ترين كار اعضاي فراكسيون اصولگرايان است. چنانچه تنها سالك و حاجي‌دليگاني نيستند كه اين مساله را دنبال مي‌كنند بلكه حجت‌الاسلام رضا آشتياني هم در گفت‌وگو با يكي از خبرگزاري‌ها گفته به دليل «برخي مسائل» تصميم گرفتيم براي پس گرفتن امضاي نمايندگان مجلس درباره سوال از رييس‌جمهور اقدام و از طريق «گفت‌وگو» براي حل مسائل تلاش كنيم. وي همچنين تاكيد كرده بعد از جلسه مشترك فراكسيون تحت رياست حدادعادل با احمدي‌نژاد، رايزني با امضاكنندگان طرح سوال از رييس‌جمهور را در دستور كار خود قرار داده‌اند. آشتياني همچنين با تاكيد بر «برخورد محبت‌آميز» احمدي‌نژاد با نمايندگان مجلس گفت: «آقاي حداد عادل رياست فراكسيون نيز هفته گذشته با امضاكنندگان طرح سوال گفت‌وگو كرد و تعدادي از امضا‌ها را پس گرفت در صورتي كه امضا‌هاي طرح سوال از رييس‌جمهور به كمتر از 70 امضا كاهش يابد، طرح سوال از رييس‌جمهور هفته آينده در صحن علني مجلس اعلام وصول نخواهد شد و نيازي به حضور رييس‌جمهور در صحن علني مجلس نيست.»تعداد امضاهاي پس گرفته شده از ديگر تناقضاتي است كه در سخنان نمايندگان مختلف مجلس به چشم مي‌خورد. در صورتي كه يكي از اعضاي فراكسيون اصولگرايان مجلس و همچنين معاون پارلماني رييس‌جمهور از پس گرفته شدن امضاي 40 نماينده مجلس خبر داده بودند، روز گذشته علي مطهري در حاشيه نمايشگاه مطبوعات در گفت‌وگو با خبرگزاري مهر گفت: «طرح سوال از رييس‌جمهور را ديروز (يكشنبه) با 83 امضا تحويل هيات رييسه داديم و از ديروز هم امضاها قابل پس گرفتن نيست.» وي همچنين در ادامه تاكيد كرد كه قاعدتا بايد اين طرح در اولين جلسه علني مجلس (يكشنبه هفته آينده) قرائت و به رييس‌جمهور ابلاغ شود. به گفته مطهري احمدي‌نژاد از يكشنبه هفته آينده به مدت يك ماه فرصت دارد تا زير سقف بهارستان خود را در برابر نمايندگان مجلس قرار و به سوالات آنها پاسخ دهد.

اگر تعداد امضاهاي پس گرفته شده آن‌طور باشد كه عضو فراكسيون اصولگرايان و نماينده پارلماني رييس‌جمهور مي‌گويد يعني الان سوال از احمدي‌نژاد بايد تنها داراي 63 امضا باشد كه با توجه به اينكه طرح سوال از رييس‌جمهور دست‌كم نيازمند 73 امضا هست، منتفي است. اما آن‌طور كه علي مطهري مي‌گويد در حال حاضر طرح سوال از رييس‌جمهور داراي 83 امضا است كه به دليل اينكه به هيات رييسه مجلس تقديم شده غير قابل پس گرفتن است. شايد يكشنبه هفته آينده بخشي از اين ابهامات روشن شود و نتيجه تلاش‌هاي حداد عادل و فراكسيون تحت رياستش مشخص شود. اما در ميان همه اين ابهامات آنچه از همه روشن‌تر و واضح‌تر است اينكه محمود احمدي‌نژاد توانايي عجيبي در تبديل كردن تهديدها به فرصت براي خود در فضاي سياسي ايران دارد؛ تهديداتي كه اگر از جانب قوه قضاييه اطرافيان وي را متوجه باشد، تبديل به فضايي براي مانورهاي سياسي او مي‌شود و هر زمان كه قوه مقننه بخواهد از اهرم‌هاي خود براي فشار به رييس‌جمهور استفاده كند با يكي، دو اشاره نمايندگان ملت را از اقدام خود پشيمان مي‌كند.