تداوم افشاگری بازتاب:نقش آفرینی دلالان لندن نشین در معامله میلیارد دلاری نفتی

در حالی که مقامات دستگاه قضایی بازداشت مشاور بنزسوار فدراسیون فوتبال که دستی هم در معاملات نفتی دارد را تایید کرده اند، اطلاعات رسیده از دلالی برخی چهره ها در معامله یک میلیارد دلاری دکل های حفاری بین ایران و چین حکایت دارد و پرسش این است که آیا بازداشت مشاور مذکور، راه را برای برخورد با دلالان کلان نفتی هموار می کند؟

به گزارش خبرنگار «بازتاب»، به تازگی اعلام شد، مشاور بازرگانی دستگیرشده فدراسیون فوتبال، در یک شرکت نفتی به نام شرکت حفاری شمال کار می کرده و توضیح نمی دهند چگونه از نفت که حالا تحریم شده، به فوتبال که حالا ارج و قرب پیدا کرده، نقل مکان نموده است. مثل همیشه  در چنین خبرهایی یک راز است و آن این که  کدام انسان کامل و شوکت قدرتی ترتیب این جابجایی ها را می دهد ، همچنین  راز اختصاصی این خبر این است که اصولا" نفت" با "فوتبال" چه نسبتی دارد و آدمهای گمنام و بی تجربه و فاقد تحصیلات، چگونه به لایه هاى بالایی دولت دهم راه می یابند؟

 
این روزها عزم ما جزم شده که با الهام از سخنان رییس جمهور، برای کشف انواع مافیاها از جمله مافیای بانکی - نفتی به سرنخ ها در قالب اشخاص یا شرکتها همت گماریم و سخن بر زمین مانده و خاک گرفته را تحقق بخشیم. شایددستگیری مشاور بازرگانی جناب کفاشیان سرنخی برای پیدا کردن کلید نهانخانه مافیای نفتی باشد که رییس جمهور عزیزمان هفت سال پیش قول افشای آن را داد؛ اما گویا حالا وقت همدلی با ایشان است ، شاید موثر افتد!!.

 
اولین پرسش این است :سابقه این مشاور بنز سوار چیست؟  اخبار نیمه موثق ما را آگهی می دهند که: این مشاور بنزسوار مانند روح سرگردان در بخشهاى مختلف نفتى در حال چرخیدن بوده و یحتمل از هر باغى گلى بوییده و در کنار درختان تناور عکس یادگارى انداخته است.  قریب دو سال پیش یک چهره غیر نفتی و کاملا ماشینی ( قلعه بانی)  ایشان را به شرکت حفاری شمال معرفی نمود تا به امر خطیر بازرگانی و بازاریابی بپردازد.

 
از این نوع معرفی ها و جابجایها در این چند سال کم نداریم . یکى از این حیاط خلوتها همین شرکت حفاری شمال است که مدیر سالهاى ٨٧ و ٨٨ آن از بستگان نزدیک وزیر نفت وقت ( نوذرى) بود و یکى از بزرگترین خریدهاى نفتى در آن زمان به وقوع پیوست و هنوز حتى با تغییر مدیریت و سهامدارانش به مثابه یک حیاط خلوت عمل می کند. ظهور همین جناب مشاور و خیل  استخدام و دادن انواع پیمانکاری ها به افراد خاص از طیفهاى مختلف!!! از این دست هستند ؛ همچون شرکت صادرات گاز که در گذشته حلقه خاصی در قراردادها نقش اساسی داشتند، یا همین شرکت تاسیسات دریایی که در این چند ماه اخیر اخبارش دهان به دهان می چرخد ؛ و یحتمل دعواهاى فرقه اى ، شکافنده رازهاى درونى اش گردد.

یکی از پاشنه آشیل هاى نفت ایران را  بشناسیم: نام شرکت حفاری شمال، نامى آشناست، شرکتی که مدیران نفتى تاسیسش کردند تا قدرت یابد، تا خصوصی شود، تا در مقابل حفاری جنوب که شرکتی دولتی بود، چیرگى نماید، تا کار حفاری در ایران به روش خصوصی سامان یابد، تا همان مدیران به ثمن بخس بخرندش؛ دولت عوض شد و احمدی نژاد آمد ، فقط آدمها عوض شدند، اما منش به سیاق ماضى برقرار ماند و شوربختانه طى  سالهاى ٨٤ تا ٨٩  این شرکت  چیزى جز حیاط خلوت آقایان و برخی بیزنس های خاص نبود  . مطابق برنامه ، خریدهای کلان انجام شد، مناقصه ها به بدترین شکل پایان پذیرفت و بعد از احضارها و بگیر و ببندها، یک شرکت سوگلی موسوم به شرکت سپنتا برنده مناقصه گردید. زمان سپرى شد و حالا یک سالی است سکان و سهام حفاری شمال را به یک بخش خصوصی دیگر داده اند: بنیاد مستضعفان !!

حوادث چهار سال پیش در شرکت حفاری شمال، یک نقطه عطف در برگزاری مناقصه خرید دکل های حفاری در تاریخ نفت ایران به شمار می آید؛ مناقصه ای که از دخالت آدمهای قدرتمند بی بهره نبود و از همه جالب تر این که برنده مناقصه، همان شخص و شرکتی (شرکت حفاری سپنتا) بود که طرف قرارداد با شرکت کرسنت بود و در حالی که می بایست همچون شریکش مورد پیگیری قرار می گرفت، یک شبه ره صد ساله رفت و برنده مناقصه خرید چند صد میلیون دلاری  دکل حفاری  گشت؛ حالا ثروت بادآورده را نه در مناطق محروم، بلکه در لندن و دبی به کار انداخته و شاید به ریش حامیانش می خندد.

 
مدیر عامل مستعفى و سکته کرده اش حرفهایى شنیدنی دارد ، کاش دستگاه قضا  او را می خواست تا به عمق زد وبند هاى پشت پرده آگاهی یابد.

اگر تا همین پنج سال پیش، صاحبان شرکت سپنتا نیازمند حقوق ناچیز ماهیانه بودند و عمرشان به علت شعورشان درناکامی می گذشت، اما اکنون از رهگذر روابط با یقه سفیدها و تجربه مافیای برون مرزی، بر بسیاری از خریدها و سرویس های نفتی یا چنگ انداخته اند یا در نهان دست دارند؛ شیرین آن که در وادی سیاست، خود را طلبکار خیلی ها می دانند.

 
وا مصیبتا دارد که بشنویم،  قرار است در خرید ده دکل خشکى حفارى و چهار دکل دریایى به مبلغ قریب یک میلیارد دلار بین شرکت حفارى شمال و شرکت دولتى چین دلالى کند و از قبل آن حق کمیسیون دریافت نماید؛ آیا حتى با تغییر سهامداران شرکت حفارى شمال، این شرکت که بخش عمده سهامش اکنون به بنیاد مستضعفان تعلق دارد، هنوز باید لانه دلالان نفتى باشد؟ چه از نوع انگلیسی و چه از نوع امارات متحده عربى.
 

پرسش اینجاست: مگر مدیران نفتى این مرز و بوم، مرده اند یا زبان نمى دانند یا کمبود دانش بازرگانى دارند که بایستی بین آنها و شرکت هاى چینى دلالان نفتى جولان دهند. وقتى میلیاردها دلار در بانکهاى چین داریم، کدام هوشیارى! تصمیم به استفاده از دلالان یک لا قبا می گیرد تا به بهانه فاینانس راه را بر هر اقدامی هموار نماید؟

پرسش درنگ گونه ما با رییس محترم جمهورى اسلامى این است که وقتى با کشورى رابطه بسیار مطلوبى داریم، چه نیاز به استفاده از دلالان داریم؟ وقتى مثلا فلان شرکت چینى صاحب چند میلیارد دلار پروژه است و مدیون دولت ایران است، چرا باید دلالان لندن نشین حرف ببرند و حرف بیارند و جلسه بگذارند و نقش مادر عروس را بازى کنند؟ چرا میوه تلاشهاى بخش سیاسی دولت در بخش اقتصادى چیده نمی شود .کجاى کار می لنگد؟

توصیه خیرخواهانه این  است که دستگاه قضا و قضات شریف و سازمان بازرسی که این روزها در مبارزه با مفاسد می خواهند بارقه اى از عدل مولا على را به نمایش گذارند؛ به جاى پرداختن به آدم هاى مفلوک بنزسوار که عموما دلالى بزرگترها را به عهده دارند ؛ و ثروتشان را مانند سیخ  به چشم ملت می کنند ؛ به فسادهاى سازمان یافته تر بپردازند ؛ و باشجاعت حق ملت را باز پس گیرند. مولاى متقیان در هنگامه آغاز حکومتش، نه به مفاسد روزمره که به سامان دهى بی نظمى هاى خلیفه سابق همت گماشت و حقوق از دست رفته بیت المال را از کابین زنان مفسدان بیرون می کشید، حتى اگر سالیانى از آن گذشته بود.