خاطره مصباح یزدی از دیدار با رهبری در مشهد مقدس

خاطره مصباح یزدی از دیدار با رهبری در مشهد مقدس 

 چند ماه پيش، در مشهد، به خدمت مقام معظم رهبري شرفياب شدم. صحبت از كرامات حضرت رضا(ع) شد. ايشان فرمودند كه براي مشهدي ها كرامات حضرت رضا چيزي عادي است و آنها از اين مسئله كه بگويند امروز حضرت كوري يا معلولي را شفا داد، هيچ تعجبي نمي كنند. 

 چند ماه پيش، در مشهد، به خدمت مقام معظم رهبري شرفياب شدم. صحبت از كرامات حضرت رضا(ع) شد. ايشان فرمودند كه براي مشهدي ها كرامات حضرت رضا چيزي عادي است و آنها از اين مسئله كه بگويند امروز حضرت كوري يا معلولي را شفا داد، هيچ تعجبي نمي كنند. آقا فرمودند: من بچه بودم كه به مسجد پدرم در بازار مي رفتيم. اين مسجد معروف بود به مسجد ترك ها. در مسجد، مكبري بود به نام كربلايي كه نابينا بود و حتي به او كربل رضاي عاجز مي گفتند. (آقا فرمودند كه مشهدي ها به نابينا عاجز مي گويند.) كربلايي رضاي عاجز به مسجد مي آمد و تكبير مي گفت. ما بچه بوديم و سال ها بود كه او را مي شناختيم و كوري او را ديده بوديم. روزي من پيش پدرم بودم كه اين كربلايي رضا آمد، اما بينا شده بود. پدرم از او پرسيد: كربلايي رضا من را مي بيني؟ گفت: بله آقا و سپس قيافه پدر من را شرح داد. پدرم شنيده بودند كه كربلايي شفا گرفته است و مي خواستند خودشان ببينند. من هم آنجا بودم و ديدم همان كربلايي رضايي كه هر روز كور مي آمد، امروز بينا شده بود. اين كربلايي دختري داشت كه در وقت كوري دست كربلايي را مي گرفت و پدر نابينايش را به مسجد مي آورد. بعد از اينكه در مسجد مستقر مي شد، ديگر به كسي نياز نداشت. ما جستجو كرديم كه چرا شفا داده اند. گفتند: سال ها بود كه اين دختر بچه دست كربلايي را مي گرفت و به مسجد مي آورد. كم كم دختر بزرگ شد و به اصطلاح آب و رنگي پيدا كرده بود. روزي بعضي از بچه هاي بازار متلكي گفته بودند و كربلايي هم شنيده بود. او نتوانسته بود تحمل كند و به دخترش گفته بود دست من را بگير و مرا به حرم ببر. در حرم، كربلايي به دخترش مي گويد تو برو خانه من اينجا مي مانم. او به امام رضا(ع)عرض كرده بود: آقا! من سال هاست كه نابينا هستم و حتي يك بار هم گله نكردم، زندگي من با فقر گذشته است، اما يك بار هم گله نكردم و گفتم تقدير خداست و من هم راضي هستم به رضاي خدا، اما تعرض به ناموسم را تحمل نمي كنم؛ يا من را شفا بدهيد يا همينجا مرگم بدهيد. من ديگر طاقت ندارم متلك هاي مردم را به ناموس خودم تحمل كنم. كربلايي به حضرت متوسل مي شود و بعد از مدتي خوابش مي برد. در خواب، حضرت رضا(ع) او را شفا مي دهند. مقام معظم رهبري خودشان اين داستان را نقل كردند و فرمودند من خودم اين جريان را ديده ام، وگرنه براي مردم مشهد اين چيزها خيلي عادي است و آنها هر روز از اين چيزها مي بينند.

منبع : کیهان