- باهنر: احمدینژاد به ۲۰سال ریاست جمهوری میاندیشد
-
اصولگرایان میگویند «پوتین- مدودف» مدل مورد پسند دولت است. مدلی که احمدینژاد هر از گاهی به طعنه و کنایه از آن سخن میگوید. مدلی که احمدینژاد زیاد بدش نمیآید در آینده انتخابات ریاستجمهوری مدلی شبیه به آن در ایران هم پیاده شود. احمدینژاد میخواهد «پوتین» باشد و نزدیکترین یارش «مدودف» شود. اصولگرایان نگران هستند احمدینژاد مدل روسی «پوتین- مدودف» را به مدل ایرانی «احمدینژاد- مشایی» تبدیل کند. گویا عزم احمدینژاد برای این شبیهسازی آنقدر جدی شده که در کنار اظهارنظرهای جسته و گریخته اینبار محمدرضا باهنر است که از اجرای این مدل احساس خطر کرده و نسبت به آن هشدار میدهد. احساس خطری که او را به واکنش در اجرای احتمالی این مدل وا داشته است. نایبرییسمجلس در گفتوگو با «خانه ملت» میگوید که «احمدینژاد با مدل پوتین- مدودف به ۲۰سال ریاستجمهوری میاندیشد.»محمدرضا باهنر در توضیح بیشتر میل و علاقه دولت برای 20 سال ریاستجمهوری میگوید: «اول دوره دهم ریاستجمهوری یکی از مشاوران احمدینژاد میگفت ما برای اجرای برنامههای خود در کشور به ۲۰ سال وقت نیاز داریم یعنی برای عملیاتی کردن برنامههای خود باید تا پایان چشمانداز ۱۴۰۴ در قدرت بمانیم، بعد ما سوال کردیم که دوره ریاستجمهوری بیشتر از هشت سال که نیست، او پاسخ گفت خدا «مدودف» را برای همین کار درست کرده و خوب است ما یک «مدودف» این وسط داشته باشیم و با یک دوره تنفس، هشت سال دیگر ریاستجمهوری ادامه پیدا کند بنابراین برنامه آقایان بیست ساله است. اما قانون اساسی این اجازه را نمیدهد. دولت در زمان کنونی بیش از هفت سال و نیم از برنامههای عملیاتی خود را پشت سر گذاشته و اگر عملکردی داشته باید بیان کند یعنی اگر قرار بوده تحولی برای جان گرفتن اقتصاد کشور رخ دهد به طور مشخص آن را بیان کنند. «محمود احمدینژاد، رییسجمهوری است که سال 84 از بهشت به پاستور رفت. رفتنی که گویا برای این رییس دولت قرار نیست تمام شود. «پاستور» برای احمدینژاد شیرینتر از «بهشت» است. آنقدر شیرین که دیگر ابایی ندارد هرازگاهی در لابه لای اظهاراتش به همه بفهماند که میتوان در زمینه انتقال قدرت هم از دیگر کشورها مانند مدل پوتین- مدودف و چرخاندن قدرت استفاده کرد. روزهای پایانی دولت فرا میرسد. دولت در تکاپو است. احمدینژاد آنقدر در تکاپو است که حتی این روزها «مرد پشتپردهاش» را نیز از اتاق فرمان دولت فراخوانده تا دوشادوش او بعد از یکسال غیبت، همراه باشد. «احمدینژاد- مشایی» نامی است که در طول دولت نهم و ادامهاش دولت دهم همراه با هم بوده است. «احمدینژاد- مشایی» نامی است که از ابتدای مطرح شدنش تا این روزها که به پایان دولت نزدیک میشود، تداعیکننده مدل پوتین- مدودف است. «احمدینژاد- مشایی» همان «مدودف – پوتین» است. مدلی که در دور دوم ریاستجمهوری محمود احمدینژاد زمزمههایش از گوشه و کنار هرازگاهی به گوش میرسید. زمزمههایی که از پس همه جنجالها و حاشیههای مشایی کمکم رنگ جدی شدن به خود گرفت. از یک سو احمدینژاد یک تنه به دفاع از مشایی میپردازد و از سوی دیگر منتقدان هراز گاهی به هر بهانه به رییس دولت میگویند که مدل «پوتین- مدودف» نشدنی است. اما دولت گوشش بدهکار نیست. دولت میخواهد خودش روبهروی مشایی بنشیند و ریاستجمهوری را با یار همیشگیاش دست به دست بچرخاند. دولت آنقدر جدی است که حتی در آخرین گفتوگوی تلویزیونی خود تلویحا به آن اشاره کرده و در پاسخ به مجری برنامه که اصطلاح سال آخر را درباره دولت وی به کار برده بود، ابراز داشت که «از کجا میدانید سال پایانی دولت است؟ »همین اظهارنظر احمدینژاد کافی بود تا انتقاد به مدل پیشنهادی او را وارد فاز تازهای کند. پیش از این نیز مهدویکنی رییس مجلس خبرگان رهبری با اشاره به اینکه دولتها در سال آخر کمی سست میشوند خطاب به دولتیها گفته بود که «دولت باید برنامه خود را دنبال کند و فکر نکند کاندیدایش در دور بعدی رای میآورد». محمد دهقان نماینده مجلس هم در واکنش به تمایل احمدینژاد برای تحقق ایده «پوتین- مدودوف» گفته بود که: «مدودف مورد نظر آقای احمدینژاد جایگاهی در میان افکار عمومی ندارد و نخواهد داشت البته چون احمدینژاد از ابتدا برای انتخاب وزرا بهجای ژنرال به دنبال سرباز بود، لذا انسانهای با ظرفیت بالا که بتوانند نقش مدودف را بازی کنند در اطراف وی وجود ندارد.» انتقادها به اجرای مدل «پوتین- مدودف» در حالی است که احمدینژاد قصد ندارد به همین راحتی دولت بعدی را به رقیب واگذار کرده و خود از دور نظارهگر باشد. بخشهایی از گفتو گوی باهنر متأسفانه دولتهای نهم و دهم در موضوع تغییر سمت مدیران خیلی خشنتر عمل کردند، حتی این دولت، خود اصولگراها را هم هر از گاهی عوض میکرد. دولت آقای احمدینژاد از ابتدا که بر سر کار آمد تا به حال که به ماههای پایانی دولت نزدیک میشویم، نیروهای بسیاری را تغییر داده است، جالب اینجاست که بسیاری از کسانی که با رییسجمهور دعوا دارند، افرادی هستند که قبل از این وزیر خود رییسجمهور بودند؛ ما این کار را ظلم به نظام میدانیم و قبول نداریم. فکر میکنم این سیاست (دوقطبی هاشمی- احمدینژاد) یک سیاست نخنما شده است، آقای احمدینژاد بالاخره هفت تا هشت سال روی این موج سوار بود و از همان ابتدا جامعه را دو قطبی کرد و دو قطبی آقایان احمدینژاد-هاشمی در دور دهم ریاستجمهوری هم امتداد یافت اما دیگر این شگرد برش لازم را ندارد، هرچند تصور من این است که آقای احمدینژاد به دنبال قطب دیگری به جای آقای هاشمی است، این قطب میتواند آقای لاریجانی باشد، اگر لاریجانی نشد یک عده از علما. ما یک اختلافنظری با دوستان تندرو اصولگرا داریم چراکه آنها در بحث فتنه 88 دنبال این بودند که بدانند 13میلیون نفری که به مهندس موسوی رای دادند چه کسانی هستند تا بگویند اینها جز مردودین هستند اما من اصلا این حرف را قبول ندارم چراکه بالاخره موسوی، کروبی، رضایی و احمدینژاد از سوی شورای نگهبان به عنوان کاندیدا تایید و معرفی شدهاند. رای دادن به مهندس موسوی و کروبی جرم نبوده اما من معتقدم بسیاری از 13میلیون رای موسوی اکنون ریخته شده است، البته اینکه اصولگرایان توانستند آن را جمع کنند یا خیر، بحث دیگری است. -
|
نیــــــــک نیــــــــــــــــــــوز...
ما را در سایت نیــــــــک نیــــــــــــــــــــوز دنبال می کنید
برچسب : انتخابات ریاست جمهوری 92 ,کاندیدهای احتمالی , نویسنده : سردبیر نیک نیوز nick بازدید : 375 تاريخ : يکشنبه 29 بهمن 1391 ساعت: 12:28